Zelfs in tijden van oorlog werd er gedanst

https://www.akramkhancompany.net/productions/xenos/

In dit gloednieuwe werk in opdracht van 14-18 NOW, het Britse kunstprogramma voor het eeuwfeest van de Eerste Wereldoorlog , baseert Akram  zich op de archieven van de 20e eeuw en geeft hij stem aan de geschokte droom van een koloniale soldaat in de Eerste Wereldoorlog. XENOS onthult de schoonheid en horror van de menselijke conditie in zijn portret van een Indiase danser wiens bekwame lichaam een ​​oorlogsinstrument wordt. 

Akram's bewegingstaal verschuift tussen klassieke kathak en hedendaagse dans. XENOS speelt zich af op de grens tussen Oost en West, verleden en heden, mythologie en technologie, waar de mensheid nog steeds in verwondering en wanorde staat.

Akram heeft een geweldig creatief team bij elkaar gebracht. Samen met dramaturg Ruth Little en de veelgeprezen Canadese toneelschrijver Jordan Tannahill , werkt hij samen met de Duitse ontwerper Mirella Weingarten , de bekroonde lichtontwerper Michael Hulls , kostuumontwerper Kimie Nakano en componist Vincenzo Lamagna .

-------------------------------------

Dit is een voorstelling die ik graag zou hebben gezien, maar helaas niet speelt in eigen land. Het werk deed me denken aan onze huidig situatie door ons verlies aan vrijheid (daarover later meer). We zitten in een situatie waar we niet in willen zitten. Ons leven staat dan wel niet op de lijn, het ondergaat wel een helse verandering. We missen de 'normale' gang van zaken en de mensen die we lief hebben. Het laatste wat mijn geliefde tegen me zei was: 'Zelfs in tijden van oorlog werd er gedanst' Dit portret: Xenos, vertaalt het leven van één man in een dans. Als één leven in een dans kan worden vertaald , dan kan dat met ieders leven. Wat is jou dans? Hoe vertaal jij jou leven naar de scene? Kun je dansen in deze tijden?